«Σημαντική μεταρρύθμιση και πολιτικά σωστό» χαρακτήρισε το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών, που ψηφίστηκε πρόσφατα, η βουλευτής και γραμματέας της μόνιμης επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, κ. Ασημίνα Σκόνδρα. Επεσήμανε δε:
«Κάθε φορά που ένα κράτος χάνει τον έλεγχο των οικονομικών του, δεν φτωχαίνει απλώς. Χάνει την ελευθερία του. Και κάθε φορά που παρασύρεται από τις σειρήνες του λαϊκισμού, οδηγείται στα βράχια της χρεοκοπίας. Τα ζήσαμε. Τα πληρώσαμε.
Αλλά δε σκοπεύουμε να τα ξαναζήσουμε. Αυτός είναι και ο στόχος του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Αυτό θωρακίζει.
Είναι ιδιαίτερης σημασίας για τη δημοσιονομική μας ανεξαρτησία, τη θεσμική μας αξιοπιστία, και – τελικά – τη δυνατότητά μας για περαιτέρω οικονομική ανακούφιση της ελληνικής κοινωνίας. Πρόκειται για τη μεταρρύθμιση του πλαισίου δημοσιονομικής διαχείρισης, σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες;
Ποιο είναι το διακύβευμα; Να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών. Να υπάρχει μια σαφής πορεία δημοσιονομικής εξυγίανσης, η οποία δεν θα εξαρτάται από τις εφήμερες αυξομειώσεις των εσόδων ή από την εκάστοτε
πολιτική συγκυρία. Αυτό το νομοσχέδιο λοιπόν δεν είναι τεχνοκρατικό. Είναι βαθιά πολιτικό. Γιατί εξασφαλίζει ότι το κράτος θα μπορεί να σχεδιάζει πολιτικές με διάρκεια και ουσία.
Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τον κανόνα καθαρών δαπανών. Οι δαπάνες δηλαδή του κράτους και των φορέων της γενικής κυβέρνησης δεν μπορούν να αυξάνονται πάνω
από τον ρυθμό που προσδιορίζεται στο Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό-Διαρθρωτικό Σχέδιο. Ακόμη και αν τα δημόσια έσοδα υπερβούν τις προβλέψεις, αυτό δεν συνεπάγεται αυτόματα αύξηση των δαπανών, εκτός αν πρόκειται για στοχευμένα, ενεργητικά μέτρα πολιτικής. Ταυτόχρονα, ενισχύεται το θεσμικό πλαίσιο των ελέγχων και της λογοδοσίας μέσω της ενίσχυσης του ρόλου του Δημοσιονομικού Συμβουλίου , το οποίο αποκτά πλέον νέες αρμοδιότητες, μεταξύ των οποίων και η εκτίμηση των δημοσιονομικών επιπτώσεων των προγραμμάτων των πολιτικών κομμάτων.
Όπως όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε. έτσι και η Ελλάδα αποκτά έναν σαφή, σταθερό κανόνα, αποφεύγοντας παλινωδίες και ασάφειες και εξασφαλίζοντας δημόσια διαφάνεια και προβλεψιμότητα για τα μελλοντικά έτη. Αυτή είναι η ουσία της θεσμικής λογοδοσίας. Δεν μπορούν τα κόμματα πια να υπόσχονται ακατάσχετα αλλά ακοστολόγητα . Δε γίνεται με εύκολα και μεγάλα λόγια να παρασύρουμε τους Έλληνες πολίτες σε ουτοπικούς Παραδείσους. Δεν μπορούμε να ξαναζήσουμε το κόστος μιας εποχής, κατά την οποία η ανευθυνότητα ντυνόταν με τον μανδύα της κοινωνικής ευαισθησίας και των ανεξάντλητων παροχών.
Κι όμως, μέσα σε αυτό το σοβαρό πλαίσιο, κάποιοι επιμένουν να καλλιεργούν αυταπάτες. Αναρωτιούνται γιατί δεν μοιράζουμε λεφτά. Εσκεμμένα και παραπλανητικά αποκρύπτουν ότι η χώρα έχει νομικά αναλάβει δεσμευτικές υποχρεώσεις απέναντι στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Ότι υπάρχει «ταβάνι» στις δαπάνες! Δεν τους ενδιαφέρει αν οι υπερβολικές δαπάνες οδηγήσουν σε υπερβολικά ελλείμματα και αυτά με τη σειρά τους σε νέα μνημόνια. Και είναι και υποκριτές. Γιατί οι ίδιοι που τα λένε αυτά, είναι αυτοί που ψήφισαν το Σύμφωνο Σταθερότητας. Που γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα για ανεξέλεγκτες παροχές.
Εμείς, στη Νέα Δημοκρατία, είμαστε ειλικρινείς και ρεαλιστές. Αυτό είναι το καθήκον και αυτό υπηρετούμε. Άλλωστε, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες ξέρουν πια τις συνέπειες και πού οδηγεί ο λαϊκισμός.
Το νομοσχέδιο αυτό έχει δημοσιονομικούς κανόνες αλλά περιλαμβάνει και ουσιαστικές διατάξεις κοινωνικού χαρακτήρα, όπως:
Ετήσια επιστροφή ενός ενοικίου, κάθε Νοέμβριο, για κύρια και
φοιτητική κατοικία.
Μόνιμη οικονομική ενίσχυση 250 ευρώ για συνταξιούχους, ανασφάλιστους
υπερήλικες και άτομα με αναπηρία.
Παράταση φορολογικών κινήτρων για την ενεργειακή αναβάθμιση των
κατοικιών.
Συμπληρωματικός Προϋπολογισμός 500 εκατ. ευρώ για το Εθνικό
Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Επέκταση διαγραφής οφειλών για τα θύματα του δυστυχήματος στα Τέμπη
και τις οικογένειές τους.
Αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης κατά 100 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για
την περίοδο 2026-2030.
Θεσμοθέτηση του Εθνικού Μητρώου Παροχών και Ενισχύσεων, για τον
συντονισμό των κοινωνικών πολιτικών.
Προσθέστε σε αυτά:
Το νέο καθεστώς αυστηρού ελέγχου δημοσιονομικών αποκλίσεων με
προκαθορισμένα βήματα αντίδρασης.
Την αναβάθμιση των διαδικασιών εσωτερικού ελέγχου και αξιολόγησης όλων
των δημοσιονομικών φορέων.
Τη δυνατότητα λήψης διορθωτικών μέτρων από την ίδια τη διοίκηση, προτού
χρειαστεί ευρωπαϊκή παρέμβαση.
Αυτά είναι μέτρα που προέκυψαν κατόπιν μελέτης και απολύτως κοστολογημένα. Η τραυματική εμπειρία του παρελθόντος επιβάλλει σύνεση, υπευθυνότητα και μακριά από καταστροφικές επιπολαιότητες.
Όταν η αντιπολίτευση ζητά τα πάντα για τους πάντες –αυξήσεις, διορισμούς, παροχές – και την ίδια στιγμή υπόσχεται κατάργηση των πλεονασμάτων , ειλικρινά αναρωτιέμαι, νομίζουν ότι τους παίρνει κανείς στα σοβαρά; Ποιος τουςπιστεύει όταν δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς θα χρηματοδοτήσουν τα όσα λένε;
Ρωτάς:
Πώς θα πληρώσετε τον 14ο μισθό; Σιωπή.
Πώς θα καλύψετε τα ελλείμματα; Με ανάπτυξη.
Με τι σχέδιο; Θα δούμε.
Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι μέσα από την ανάπτυξη και μόνο με συνετή διαχείριση μπορούμε να στηρίξουμε πραγματικά τους πιο αδύναμους. Μόνο με προβλέψιμη και σταθερή πολιτική μπορούμε να προσελκύσουμε επενδύσεις, να αυξήσουμε την απασχόληση και τελικά να αυξήσουμε και τα εισοδήματα. Όχι με υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Όχι με το “όλα σε όλους” που
στο τέλος οδηγεί στο “τίποτα σε κανέναν”.
Το παρόν νομοσχέδιο εγγυάται αξιοπιστία και κυρίως εγγυάται πως η Ελλάδα δεν θα επιστρέψει στις περιπέτειες του παρελθόντος. Γιατί μπορεί να πέρασαν δέκα χρόνια από τότε που φτάσαμε στην ώρα μηδέν. Από τότε που τα μεσάνυχτα μάς έβρισκαν σε ουρές μπροστά από τα ΑΤΜ. Από τότε που η Ευρώπη μας είχε παράδειγμα προς αποφυγή. Και μπορεί τα δέκα χρόνια να ακούγονται πολλά, αλλά έχουν χαραχτεί βαθιά στη συνείδηση όλων μας. Γι’ αυτό λοιπόν το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών έχει βαρύνουσα σημασία. Όχι γιατί μας το ζητά η Ευρώπη.
Αλλά γιατί μας το υπαγορεύει η μνήμη μας και το καθήκον μας απέναντι στο μέλλον.»
