Το μεσημέρι της Πέμπτης στο Δημοτικό Συμβούλιο Καρδίτσας έγινε η παρουσίαση της τεχνικής μελέτης για την ανάπλαση του πρώην στρατοπέδου Λουμάκη.
Αρχικά, ως προσωπική άποψη, θεωρώ την συγκεκριμένη παρέμβαση ιδιαίτερα σημαντική. Εδώ δεν μιλάμε ότι αλλάχτηκαν πχ τα πλακάκια σε μια υφιστάμενη πλατεία ή άλλαξε το πράσινο και αντί για τουλίπες βάλαμε τριαντάφυλλα. Η εν λόγω παρέμβαση, σε συνδυασμό με το Διοικητήριο –αν ποτέ ολοκληρωθεί- διαφοροποιεί ριζικά την- πλήρως αδιάφορη έως τώρα- νότια είσοδο της πόλης και την καθιστά «σημείο αναφοράς».
Οι ενστάσεις
Πάμε στα της παρουσίασης ή καλύτερα στις τοποθετήσεις. Απ’ τα… συμφραζόμενα το μοναδικό σημείο που αναμένεται να δημιουργήσει κάποιους «κραδασμούς» είναι η ανέγερση Ιερού Ναού στο χώρο. Ζήτημα που τέθηκε «φωναχτά» εξ…αριστερών και κυρίως απ΄τη Λαϊκή Συσπείρωση(ΚΚΕ) που διαφώνησε βέβαια σχεδόν σε όλα. Επίσης αστερίσκοι υπήρξαν για την –όποια- ονομασία του πάρκου και την διαβούλευση στην κοινωνία για το τι θέλουμε να γίνει. Και ξεκινούμε με την κοινωνική διαβούλευση.
«Κύριοι αυτό είναι»
Ορθά, κοφτά και ξεκάθαρα ο Αντιδήμαρχος κ. Παναγιώτης Σβερώνης είπε πως δεν πρόκειται να γίνει καμιά άλλη διαβούλευση. «Σε μια οικογένεια με πέντε άτομα, αν τους ρωτήσεις για ένα παράθυρο που θέλουν να αλλάξουν, θα έχεις πέντε διαφορετικές γνώμες» τόνισε και έκλεισε το θέμα. Προσωπικά συμφωνώ. Αυτή είναι η Δημοτική Αρχή και για ότι κάνει είτε θα εισπράξει τα «μπράβο» ή το «ανάθεμα». Αλλά θα το κάνει. Αν μπλέξεις με επιτροπές, φορείς κλπ το μόνο βέβαιο είναι η καθυστέρηση ως και η ματαίωση. Μικρές τροποποιήσεις μπορεί να υπάρξουν αλλά ως εκεί…
Πολίτες
Το λόγο πήραν και δυο πολίτες. Ο πρώην Δήμαρχος Δομήνικος Βερίλλης και ο αρχιτέκτονας Στέφανος Ζαφειρόπουλος.
Ο πρώην Δήμαρχος αφού υποστήριξε ότι οι Καρδιτσιώτες απελευθέρωσαν τη μισή σχεδόν Ελλάδα (Ηπειρο, Μακεδονία κλπ) και …λίγο από Μικρά Ασία, ζήτησε την ύπαρξη Μουσείου για τους απελευθερωτικούς αγώνες της Καρδίτσας.
Από την πλευρά του ο κ. Ζαφειρόπουλος, με έντονη δράση κατά της ανάπλασης του Παυσιλύπου, εκτός της διαβούλευσης που ζήτησε και παρά την ευγένεια που τον διακρίνει, μάλλον «κομματάκι άκομψα» δήλωσε την αντίθεση του στην ανέγερση ναού λέγοντας πως «αν κοιτάξεις μια όμορφη μεσαιωνική πόλη, ο καθεδρικός ναός είναι μια…κουτσουλιά».
Η αντιπολίτευση
Πάμε τώρα στα της αντιπολίτευσης… Ο Γιάννης Γεννάδιος διαφώνησε μόνο στα της διαβούλευσης. Δηλαδή σε …τίποτα.
Ο Κ. Ξυλομένος με τη φράση «εκφράζουμε την αντίθεση μας στον υπερμεγέθη ναό» δεν ξεκαθάρισε αν διαφωνεί με το μέγεθος ή με την ανέγερση ναού γενικώς.
Ο Εκτορας Γάζος (Λαϊκή Συσπείρωση) όπως είπαμε διαφώνησε σχεδόν στα πάντα. Κρατάμε όμως τα του Ιερού Ναού και της όποιας σύνδεσης του πάρκου με την πρώην χρήση του. «Δεν θα επιτρέψουμε να μπουν μπουλντόζες» είπε, αν και ο ίδιος αντιλαμβάνεται πως δύσκολα θα έχει την κοινωνία με το μέρος του. Μαζί του θα είναι οι Σύλλογοι του ΠΑΜΕ και ο …Ζαφειρόπουλος. Εδώ κρατάμε και την επισήμανσή του, ότι έγινε αλλαγή χρήσης για ένα στρέμμα και όχι ανταλλαγή οικοπέδων με την Ιερά Μητρόπολη (παραχώρηση στην περιοχή «Ζαχαριώτες») όπως προανέφερε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος.
Σε ότι αφορά τα του «Λουμάκη» είπε «να θυμηθούμε πως την προτομή του Λουμάκη την πέταξαν απ΄ το χωριό τους οι Καλλιφωνήτες». Εδώ βέβαια οι απόψεις διίστανται καθώς υπάρχουν περιγραφές χωριανών που λένε ότι «νύχτα και στα μουλωχτά ένας νεαρός» έκανε τη «δουλειά». Και όχι το χωριό. Αν και πέρασαν πολλά χρόνια και το περιστατικό νομίζω σημειώθηκε στα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, για να το λέει ο Γάζος έτσι θα είναι…
Και τα αγριογούρουνα
Ευστοχος , τι κυνηγός θα ήταν άλλωστε, ο δημοτικός Σύμβουλος Δημήτρης Παπούλιας που θυμήθηκε πως λίγα καιρό πριν στην περιοχή «έκοβαν βόλτες» αγριογούρουνα, ζητώντας με ένα τρόπο οριοθέτηση του πάρκου. Φυσικά απ’ το… μάτι του γνωστού οφθαλμίατρου δεν θα ξέφευγε το σχεδιαζόμενο «ημιβυθισμένο αμφιθέατρο» ζητώντας τροποποίηση καθώς με τα πλημμυρικά φαινόμενα των τελευταίων ετών δεν αποκλείεται να γίνει απλά… βυθισμένο.
Ο κόσμος αποφασίζει
Αφήσα για το τέλος τη συζήτηση για το όνομα του πάρκου, θεωρώντας πως η τοποθέτηση ενός εκ των εκπροσώπων της μελετητικής ομάδας αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Όπως και να το ονομάσουν επισήμως, η τοπική κοινωνία είναι αυτή που θα το «ονοματοδοτήσει». Και τα παραδείγματα –και- απ την πόλη μας πολλά και τρανταχτά. Μπορεί να την ονομάζουν «πλατεία ελευθερίας» αλλά όλος ο κόσμος τη λέει κεντρική πλατεία. Μπορεί να λέγεται «πλατεία Πλαστήρα», αλλά όλοι λέμε πλατεία Παυσιλύπου. Το πώς θα ονομάζεται στην πράξη και όχι στα… χαρτιά οι συμπολίτες μας θα το αποφασίσουν.
Κ.Π
