Αμέσως μετά ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισκέφτηκε το Μουσείο «Χ. Φλωράκης» στο Παλιοζωγλόπι της Ραχούλας Καρδίτσας, όπου υπέγραψε το βιβλίο επισκεπτών. Στο μουσείο ο πρόεδρος του μορφωτικού συλλόγου Ραχούλας Γιάννης Γριβέλλας πρόσφερε στον Δημήτρη Κουτσούμπα έκδοση λεύκωμα για την ιστορία της Ραχούλας, ενώ με την ευκαιρία ενημέρωσε για τα μεγάλα προβλήματα του τόπου, ανάμεσά τους η άθλια κατάσταση του οδικού δικτύου όπως διαπιστώνει κάθε επισκέπτης ή διερχόμενος.

Ακολούθησε η συγκέντρωση της ΤΕ Καρδίτσας στην πλατεία της Ραχούλας (δείτε παρακάτω).

Τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ συνόδευαν οι Μαρία Γαβαλά, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ και Γραμματέας της ΚΟ Θεσσαλίας, Ρίζος Μαρούδας, Γιώργος Χάριτος και Γιάννης Τσιούτρας, μέλη της ΚΕ, ο βουλευτής Λάρισας του Κόμματος Γιώργος Λαμπρούλης, ο Αχιλλέας Καταρτζής γραμματέας της ΚΟ του Κόμματος και ο συνθέτης Διονύσης Τσακνής. Παραβρέθηκαν ακόμα, ο Έκτορας Γάζος, δημοτικός σύμβουλος Καρδίτσας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και ο Κώστας Τζέλλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας.

 
 
 
 
 
 
 

Μαζική συγκέντρωση στην πλατεία της Ραχούλας

 
 

Πλήθος κόσμου συμμετείχε στη συνέχεια στην εκδήλωση της ΤΕ Καρδίτσας του ΚΚΕ στην πλατεία της Ραχούλας, που άνοιξε με ανάγνωση της πολιτικής παρακαταθήκης του Χαρίλαου Φλωράκη και έκλεισε με μουσικό αφιέρωμα με τραγούδια του αγώνα.

Στην εκδήλωση μίλησε ο Γιάννη Τσιούτρας, μέλος της ΚΕ που μεταξύ άλλων σημείωσε:

«Η ζωή του σ. Χαρίλαου Φλωράκη, από τα νιάτα ως την προχωρημένη ηλικία που έφθασε, ήταν άρρηκτα δεμένη με πρωτοπόρα δράση, στο πεδίο της ταξικής πάλης, εκεί που τελικά κρίνονται όλα.

Τον τίτλο του λαϊκού ηγέτη τον κατέκτησε επάξια, με την συμμετοχή του στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, στον ένοπλο αγώνα της ΕΑΜικής αντίστασης, στον ένοπλο ταξικό αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού, στον αγώνα μέσα από τις φυλακές και στις εξορίες.

Τον κατέκτησε σε περιόδους παρανομίας και ημιπαρανομίας του Κόμματος, σε συνθήκες που φαινομενικά ήταν σχετικά πιο εύκολες, δηλαδή της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

 
 

Δεν μιλάμε έτσι για τον σ. Χαρίλαο Φλωράκη επειδή για πολλά χρόνια βρίσκονταν στο ανώτερο καθοδηγητικό όργανο του Κόμματος, την ΚΕ, ούτε μόνο γιατί διετέλεσε επί πολλά χρόνια Γενικός Γραμματέας της ΚΕ. Γιατί υπήρξαν και κάποια στελέχη που τα στερνά τους δεν τίμησαν τα πρώτα.

Αυτό που αναγνωρίζεται είναι ότι η ζωή του, ανεξάρτητα από τον κομματικό καταμερισμό καθηκόντων, ταυτίσθηκε με την κομμουνιστική ευθύνη και το χρέος απέναντι στο λαό, με την προσήλωση να αναδειχθεί και να ανυψωθεί ο πρωτοπόρος ρόλος της εργατικής τάξης στην πάλη για την κοινωνική - λαϊκή ευημερία, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Ταυτίσθηκε με την προσφορά στον αγώνα κατά του ιμπεριαλιστικού πόλεμου, όχι μόνο όταν αυτός εκδηλώνονταν στο έδαφός μας, αλλά και στη γειτονιά μας, ακόμα στην πιο απόμερη μεριά της γης.

Ήταν ακλόνητος υπερασπιστής του προλεταριακού διεθνισμού και της αλληλεγγύης των λαών, αδιάλλακτος αντίπαλος του σοβινισμού, του ρατσισμού, του εθνικισμού. Δεν υπήρξε λεπτό στην διαδρομή του, ακόμα και στην περίοδο ήττας, ή στις συνθήκες νίκης της αντεπανάστασης, που να ένιωσε την παραμικρή αμφιβολία για την αξία της πάλης για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, την σημασία της μαρξιστικής - λενινιστικής ιδεολογίας.

Η κομματική - πολιτική δράση του σ. Χαρίλαου Φλωράκη δεν γνώρισε διαλείμματα. Γνώρισε μόνο φουρτούνες και μεγάλες δυσκολίες.

Τις αντιμετώπισε όλες με παλικαριά και με αισιοδοξία, με την πηγαία θυμοσοφία του και με την αποφασιστικότητα του κομμουνιστή, που έχει πλήρη συναίσθηση της αποστολής του και της σκληρότητας που χαρακτηρίζει την ταξική πάλη. Τις αντιμετώπισε δίνοντας όλες τις δυνάμεις του και βγαίνοντας ηθικά νικητής. Όπως τόσοι και τόσες από τους χιλιάδες κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες, που δεν λογάριασαν και διέθεσαν τη ζωή τους απλόχερα, για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες».

 
 

Κι έκλεισε την ομιλία του τονίζοντας: «Εμπνεόμαστε από την συνέπεια, την αντοχή, την ανιδιοτέλεια, την αποφασιστικότητα, το πείσμα, τη θυσία, την αυταπάρνηση, την αμετανόητη στράτευση στην υπόθεση της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης, στην υπόθεση του σοσιαλισμού. Εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε από τις παρακαταθήκες της ατρόμητης δρακογενιάς του σ. Χαρίλαου.

Τους αγωνιστές του λαού και του Κόμματός μας, τους τιμάμε κάθε μέρα, με τις επιλογές και τον αγώνα μας, κόντρα σε κάθε δυσκολία και τραβώντας πάντα μπροστά. Αποδεικνύοντας στη πράξη ότι η σπορά, που έριξαν οι παλιότεροι σύντροφοί μας, είναι βαθειά, τίμια και δυνατή. Κάρπισε και θα καρπίζει.

"Ο δρόμος μας αρχινά, από 'κει που ο δικός σας τελειώνει". Σας καλούμε σ’ αυτό το δρόμο, το δρόμο της ρήξης, της ανατροπής».